9 augustus 2005, Elahuizen: eerste

(klik op de foto’s voor een vergroting)

Voor de vaste lezers van deze site, die het verslag graag op tijd willen lezen, heb ik een teleurstelling, waar ze waarschijnlijk al van op de hoogte zijn. Het verslag is te laat om dezelfde avond nog op de site te komen. Ik moest vandaag direct na het zeilen al naar Lemmer varen, alwaar het Lemster skûtsje, met aan boord het Shantykoor, ingehaald wordt. Een geweldige happening. Een ieder zal begrijpen,dat ik hierdoor niet aan een verslag ben toegekomen en dit heb uitgesteld tot een tijdstip dat mij paste. Dat was niet vroeg, want we hebben gefeest! Dan de wedstrijd. Natuurlijk hebben we gisteren een geweldige teleurstelling gehad. Daar hebben we ons echter overheen gezet. Onze bemanning vormt een geweldig team en wij peppen elkaar weer op als het even tegen zit. Daarom zijn we vandaag allemaal weer positief, want wij weten dat het Lemster skûtsje geweldig zeilt en dat er vandaag echt wel weer een goede klassering in zit. We wilden natuurlijk ook graag revanche op gisteren nemen, want het knaagt wel aan je, als je weet dat je 1e wordt, en dan plotseling even terug wordt gezet. In de wedstrijd zelf is het altijd zoeken naar de juiste plaats om te starten. Ale had zijn positie bepaald halverwege de startlijn. Zoals Ale gewoon is, legt hij het skûtsje een paar minuten voor de start al stil, vlak voor de plaats waar hij wil starten. Dan is het een zaak van spelen met de schoten en zorgen dat je heel langzaam blijft drijven en net op tijd de schoten aan te trekken, zodat je toch met snelheid kan starten. Het startschot klonk en wij lagen op de plek die we wilden. Wel hoorden we de toeter van het startschip en we zagen dat er borden werden getoond met de nummers 2 en 6. Dat is niet ons nummer en wij bleven dus volop geconcentreerd de wedstrijd zeilen. Na enige tijd zag ik wel dat Heerenveen terugvoer naar de startlijn. Kennelijk waren zij één van de valse starters en moesten zij terug. Voor ons klassement geen slechte zaak. Ale bleef vervolgens verschrikkelijk hoog en snel aan de wind zeilen. Het Lemster skûtsje is daarin echt koploper. Toen wij de hoogste ton naderden zag ik, dat alleen de Halve Maan nog hoger lag. Die waren kennelijk nog beter gestart. Achter ons lagen echter wel Grou en Sneek, 2 grote concurrenten. Maar zo zien zij ons ook en zij hebben vast gedacht: “Shit, Lemmer al voor ons.” Dat was een goede gedachte, want Lemmer was niet te houden. De Halve Maan heeft een heel kruisrak voor ons gezeild, maar toen was het op. Wij konden vrij zeilen en liepen uit op de rest. Achter ons kon de Sneeker Pan wel vooruit komen naar een 2e plaats, maar Grou kon niet voorbij de Halve Maan komen. Het lukte echter niemand om bij ons in de buurt te komen. Wij hadden, vanwege de harde wind, de broekreef in het grootzeil geknoopt. Ik heb die term al eerder genoemd. Een broekreef is een gemakkelijke reef. Je hoeft niets te veranderen aan het zeil, want alle bevestigingspunten blijven gelijk, alleen wordt de onderkant van het zeil, de broek, opgerold. Tijdens de wedstrijd hebben wij in de 3e route deze reef eruit gehaald toen de wind wat minder werd. Na één kruisrak bleek al, dat de wind toch weer sterker werd, waarna wij de reef er ook weer in hebben geknoopt. Een goede beslissing, want het water liep ons zo nu en dan door de gangboorden. Onze zwaardenmannen, Cor Schotanus en Siene de Vries, zaten dan ook tot hun borst in het water. Het hoort er allemaal bij en ze hadden natuurlijk hun regenpakken aan. Na ruim 2 uur zeilen zagen we dat de kotter de finishlijn erin legde. We wisten toen dat we gingen winnen, maar pas bij het schot kwam de ontlading. We hebben genoten van deze wedstrijd. Voor iedereen was deze overwinning net datgene wat we konden gebruiken na gisteren. We zullen dan ook optimaal gemotiveerd de resterende 3 wedstrijden ingaan. In dit verslag wil ik ook even schrijven over het varen in en door Lemmer. Dat is geweldig. Ik heb eerst mijn eigen schip door Lemmer gevaren en overal hoor je gegroet, geroep en aanmoedigingen. Natuurlijk is er wel eens iemand die nog herinnert aan gisteren, maar dat zijn uitzonderingen. Nee, de Lemsters genieten van de overwinning en van het feit dat het Lemster skûtsje nu nummer 1 in het klassement staat. Nadat ik door de Blokjesbrug en de Lemster sluis was gekomen, waar de mensen echt rijen dik langs de kant stonden, zijn Yolanda (mijn vrouw) en ik snel terug gelopen en konden we vlak voor de Blokjesbrug aan boord stappen van het Lemster skûtsje, dus wij hebben de tocht 2 keer gemaakt. Deze laatste keer is het Shantykoor ook aanwezig en dat geeft extra sfeer. Ook voor de mensen op de wal moet het geweldig zijn en dat blijkt ook wel uit de grote massa, die ieder jaar weer naar het centrum komt. Geweldig. En nu maar hopen, dat de Lemsters ook mooie wedstrijden mogen zien in hun baai. Ik zal er weer een verslag van maken.