Conform de wetgeving bescherming van persoonsgegevens bieden wij jou ons Privacy & Cookie beleid aan. Dit beleid geldt voor alle services die wij als bedrijf verlenen.

OK

8 september 2012: Amateurzeilen

Foto’s gemaakt door Ellen Wester, Hielkje Bergsma en Jaap Cuperus.

Vandaag, zaterdag 8 september 2012 was er al weer het volgende evenement. Zoals u in de kop van het artikel kunt lezen was dat het amateurzeilen. Ik heb al vaker uitgelegd wat dat betekent, dus dat herhaal ik niet uitgebreid. De watersportvereniging de Zevenwolden was aan de beurt om voor een schipper te zorgen die het Lemster skûtsje zou besturen tijdens dit evenement. Zij hadden gekozen voor Dick van Dijk, een ervaren zeiler, en natuurlijk bij zeer veel Lemsters goed bekend.
Dick wilde dit graag doen en hij had aan een aantal bemanningsleden en enkele gasten gevraagd of zij samen met hem het skûtsje wilden zeilen. Zo was er vanochtend een leuke, maar ook goede bemanning aanwezig te Sneek om het skûtsje te bemannen.
Er was niet veel wind, we mogen wel zeggen dat het leek een drijfpartij te worden. Toch viel dat achteraf mee. Soms dreven we, maar andere keren zeilden we leuk vooruit. Niet dat het hard is gaan waaien, maar wel voldoende wind om zo nu en dan leuk te zeilen,
Er stonden 2 wedstrijden gepland. Een in de ochtend en een in de middag. Aan de hand van beide wedstrijden zou er een winnaar bekend worden.
Wij kwamen wedstrijd 1 goed weg. Mooi op snelheid over de lijn en ook wel redelijk op de plaats waar wij dachten dat de beste start was. We moesten vervolgens via een kruisrak naar een gate. Een gate is een ruimte tussen 2 tonnen. Je mag dan zelf kiezen of je links of rechts uit de gate komt. Wij zaten al behoorlijk vooraan toen wij daar aan kwamen, maar juist door die gate is het moeilijk te bepalen op welke plaats je ligt. Alleen Joure lag voor ons en die was echt geheel los van het hele veld. Het leek er toen al op dat die niet meer in de halen viel. Maar wij hadden meerdere skûtsjes direct achter ons liggen die dezelfde ton bij de gate namen als wij en we moesten daarna een heel erg lang rak voor de wind varen. Dus de zeilen dwars uit, de fokkeloet er in en maar proberen de wind te vangen. Die werd behoorlijk gedwarsboomd door 3 skûtsjes achter ons. En dan zag ik naast ons ook nog het skûtsje van Earnewâld, die bij de gate samen met Heerenveen als enigen hadden gekozen voor de andere ton van de gate en zij hadden daardoor meer vrije wind dan wij. Maar voor de wind loopt het Lemster skûtsje prima en toen wij het laatste kruisrak ingingen naar de finish lagen wij op een prima 2e plaats.De skûtsjes achter ons hadden ons niet in kunnen halen. Joure was echt al ver weg en wij moesten zorgen 2e te blijven. Dat viel niet mee. Eerst dachten we dat we een prachtige slag maakten door het midden van het Sneekermeer. Wij zagen dat onze achtervolgers een andere slag kozen en meer bij de geul en later het starteiland langs gingen. Maar wij hadden de vrije wind en Dick stuurde het skûtsje prachtig hoog aan de wind. Net niet te hoog zodat het knijpen werd (wat snelheid kost), maar ook niet zo ruim dat we niet voldoende hoogte zeilden. Nee, het leek er op dat we ruim 2e zouden worden.
Maar zoals zo vaak werkt de wind niet altijd mee. Wij kregen steeds minder en boven ons zagen dat wij dat Earnewâld en ook de SWH de wind prachtig kregen en steeds hoger dan ons, maar vooral ook veel sneller dan ons zeilden. Het werd gewoon spannend bij de finish. Ik gok dat we nog 10 meter voorsprong hadden op de finish, waardoor Dick een prachtige 2e plaats behaalde.
Tussen de middag was er een captainsdiner. Ik denk dat er wat ons eten was gedaan, want bij wedstrijd 2 ging de start geheel verkeerd. Wij lagen prima, maar andere skûtsjes brachten ons zover omhoog, dat Dick geen andere mogelijkheid had dan boven de startton langs te sturen om een protest te voorkomen. Dus we moesten een rondje draaien, terug naar de startlijn en opnieuw starten. Als je dan ziet hoe ver de andere skûtsjes al weg waren, dan besef je dat het niet mee zou vallen om nog goed te eindigen. Maar wij gingen er natuurlijk wel voor. Uit de start meteen stuurboord weg en tot vlak voor de geul doorgezeild. Wij hadden wel wat hoger kunnen doorzeilen, maar we namen risico. Als de wind weer wat draaide zouden wij in één keer de ton kunnen bezeilen. En dat liep fantastisch. Want de wind werkte mee en toen wij bij de gate aan kwamen hadden wij de laatste plaats al niet meer en aansluiting bij het veld. Opnieuw kwam dat erg lange gedeelte voor de wind. Maar net als in wedstrijd 1 konden wij daar goed snelheid houden. Dick zorgde er keurig voor dat er geen loefduellen ontstonden, die je weer veel meters kosten. Nee gewoon tactisch goed zeilend bereikten wij de hoogste ton, waar wij al rond de 10e plaats lagen. En in het kruisrak liet het Lemster skûtsje zien dat het beter zeilt dan menig ander skûtsje.Bij de finish lagen wij namelijk op een 7e plaats, maar daarbij moet ik vermelden dat de skûtsjes van ´d Halve Maen en Huizum slechts enkele seconden voor ons over de finish kwamen. We zaten echt al dicht bij plaats 5.
Wat betekende dit in het eindklassement? Eigenlijk niet te geloven, maar doordat alle andere skûtsjes een slechte wedstrijd en een goede wedstrijd hadden gezeild, waren wij de nummer 2 in het eindklassement. Alleen Joure was beter en ook veel beter, want zij hadden de 2e wedstrijd ook gewonnen, en opnieuw met grote overmacht.
Ik wil Dick bedanken, alsmede de andere bemanningsleden die zich deze dag weer geheel hebben ingezet voor ons skûtsje.

Foto’s gemaakt door Ellen Wester, Hielkje Bergsma en Jaap Cuperus.