2 augustus 2005, Earnewâld: veertiende

(klik op de foto’s voor een vergroting)

Op het palaver, dat is de routebespreking van de wedstrijd, werd medegedeeld dat het vandaag windkracht nul tot drie zou zijn. Er werd helaas niet bij verteld, dat wij steeds nul hadden en de anderen steeds drie. We hebben daarom wel de fok verwisseld, de licht-weer-fok aangeslagen en zo gingen wij de wedstrijd in. Bij de startplaats stonden weer diverse supporters van het Lemster skûtsje. Namen noem ik niet, want dan vergeet je mensen, maar ze kwamen overal vandaan: van Dokkum tot Heerenveen en natuurlijk vanuit De Lemmer. Opnieuw een start van de wal. Ik zag, dat Sneek na 200 meter plotseling het grootzeil naar beneden liet vallen. Mogelijk een verkeerde handeling, want even later ging het weer omhoog.

We kwamen de eerste route goed door, tot we in het Siegersdiep kwamen en weer naar de Folkertsloot moesten. Daar dreef alles op elkaar en moesten veel skûtsjes de zwaarden in de grond steken om te remmen. Passeren is daar niet mogelijk en als je niet afremt vaar je je voorligger op de kont. De voorliggers, degenen die dus vooraan varen, hebben daar voordeel van, want die kunnen gewoon doorvaren. We voeren toen ongeveer in de achtste positie. Toen we de tweede keer het Sânemar op moesten, werd dat een drama voor ons. We hadden geen wind en verloren onze positie. Tot overmaat van ramp voeren we ook nog tegen een bootje aan van toeschouwers; dit liep gelukkig goed af. Uiteindelijk lagen we 14e. We moesten in die route gebruik maken van de vaarboom, omdat het op de wind niet lukte en we anders weer tussen de toeschouwers terecht zouden komen. Kortom, een dag om snel te vergeten en we weten nu wat onze aftrekpunten van de slechtste wedstrijd zullen zijn: 14!